S U L T A N D A Ğ I
HÜKÜMDARIN ÖLDÜREN VAADİ
HÜKÜMDARIN ÖLDÜREN VAADİ
Evvel zaman içinde bir ülkenin hükümdarı, soğuk bir kış akşamında kılık değiştirmiş ve dalmış dersaadetin alacakaranlık sokaklarına. Niyeti şehri habersiz kontrol etmekmiş. Gece vakit sağı solu kontrol ederken en stratejik burçta, en sert rüzgâra karşı nöbet tutan asker ilişmiş gözüne. Askerin yanına varmış. Çakı gibi bir asker; incecik okçu yeleğiyle, soğukta bronzdan bir heykel gibiymiş. Hükümdar, askerin soğuğa rağmen görevini aksatmadan yapmasından çok etkilenmiş ve askere sormuş: ‘Evladım üşümüyor musun bu kıyafetle?’
‘Hayır’ demiş asker ve eklemiş ‘Ülkem için, milletim için buradayım, üşümeye hakkım yok…üşümüyorum!’
Askerin verdiği etkileyici cevap, hükümdarı öyle memnun etmiş ki o asil askeri sevindirmek istemiş. Başındaki örtüyü açmış, yüzünü göstermiş. Hükümdarı tanıyan asker saygıyla diz çökmüş…
‘Ayağa kalk’ demiş yaşlı hükümdar. ‘Ayağa kalk ve dile benden ne dilersen…’
Asker doğrulmuş, ‘Sadece sağlığınızı dilerim yüce hükümdarım’ demiş.
Hükümdar, ‘Sağol ama yine de ben bir şey yapmak isterim. Kabul edersen yarın sana yünden örülmüş, seni hiç üşütmeyecek bir yelek göndereceğim’ diye askerin omzunu okşamış ve oradan ayrılmış…
Ertesi gün devlet işleriyle öyle çok işle uğraşmak zorunda kalmış ki hükümdar, dün gece askerine verdiği yün yelek sözünü unutmuş.
Birkaç gün sonra da muhafızlar sabah denetlemesinde hükümdarın yün yelek sözü verdiği o askeri nöbet yerinde soğuktan donmuş vaziyette bulmuşlar. Ölen askerin elinde kağıda yazılı bir de not varmış: ‘Hükümdarım, ben soğuğa alışkındım, üşümüyordum; ama sizin beni sıcak tutacak yün yelek vaadiniz vücut direncimi kırdı, yün yelek umuduyla beklerken üşümeye başladım ve bu benim ölüm sebebim oldu…’
Yorumlar - Yorum Yaz